Ezagutzen nautenek ondo baino hobeto dakite zein garrantzitsua den niretzat ingurumena zaintzea. Are gehiago, nire azken espedizioetan lagun izan ditudanak gai honetan guztiz zorrotza naizenaren lekuko izan dira: natura zaintzea gure betebeharra da. Horregatik, adibidez, gure abenturetan eta espedizioetan ez diet plastikozko botilak igotzen uzten. Eta baten batek ihes egiten badit, ziurtzat jo berriro beheraino jaitsi eta behar den lekuan utziko duela. Badakit astuna eta zorrotza izan naitekeela, baina nire konpromisoak horrela jokatzera) eramaten nau.
Duela urte batzutik hona, gure planetari lagunduko dioten proiektuetan murgiltzea gustatzen zait. Edo, gutxienez, lurretik igarotzean ahalik eta arrasto txikiena uztera eramango gaituztenetan. Larregi zigortu dugu urte askoan. Gainera, nire espedizioak jasangarriak izan daitezen saiatzen naiz. Uraren adibidearekin jarraitzearren, bidoiak igo beharrean, elurrak edo izotzak ematen diguten ura tratatzen dugu.
Sinetsidazue, ez dut hau guztia modan dagoelako egiten. Barru-barruan daramadan zerbait da. Natura zaintzeak eta gehien behar duenari laguntzeak duen garrantzia etxean irakatsi zidaten, eta dakidan modurik onenean egiten dut. Askotan, herri inguruko mendietara (Anboto, Mugarra, Gorbeia) joaten naizenean, entrenatzeari uzten diot, inguruan ikusten ditudan plastiko guztiak biltzen hasteko. Beste pertsona batzuek utzitako zabor kilo batzuekin jaisten naiz beti. Barrutik ateratzen zaidan zerbait da. Mendian zaborra ikusten dudanean begiek min ematen didate.
Konpromiso pertsonal horren ondorioz, aliantzak oso modu naturalean sortu dira ENERGIAREN EUSKAL ERAKUNDEAREKIN eta EKI Fundazioarekin. Erakunde horiekin ikuspegia eta balioak partekatzen ditut, begirada bakar batekin dena esaten duzun lagun horiekin gertatzen den bezala.
EKI Fundazioak egiten duena izugarri interesgarria da. Maiteminduta geratu nintzen duela urte batzuk proiektuaz hitz egin zidatenean. Berba gutxitan esanda, garapen-bidean dauden herrialdeetako, batez ere Afrikako, ikastetxeei, osasun-zentroei eta gizarte-intereseko zentroei energia elektrikoa lortzeko iturri autonomoak (eguzki-energia fotovoltaikoa batez ere) ematea dute helburu. 2017tik egiten dute. Izan ere, eurek esan zidatenez, planetan oraindik elektrizitaterik ez duten 1.000 milioi pertsona baino gehiago daude –zazpitik bat– eta horietatik 600 milioi Saharaz hegoaldeko Afrikan bizi dira. Oso gogorra.
Aurtengo espedizioari dagokionez, 2019-2020an Everestera joan ginenean egin zuten bezala, EKI Fundazioak eguzki-plakak eman dizkigu, oinarrizko kanpamentuan energia-hornidurarekin erlazionatutako arazorik ez izateko. Eguzkiaren argia eta plaka horiek aprobetxatzen ditugu, behar dugun energia guztia, % 100, eskuratzeko, energia-sorgailurik (eta erregairik) behar izan barik. Hemen goian energia behar duten gailu asko erabiltzen ditugu: bateriak, telefonoak, irratiak, ordenagailuak, estazio meteorologikoak, dronak, bada, ez dugu litro bakar bat erregai erabiliko. Harro gaude horretaz.